Autosnelwegcriminaliteit in Servië

TheoS vraagt op 17 oktober 2019:

Eind mei van dit jaar rijden we met auto en caravan in Servië op de snelweg Belgrado - Niš
Enkele kilometer voor de afrit Jagodina worden we ingehaald door een toeterende auto. De bestuurder, een man van middelbare leeftijd - hij is alleen - wijst naar te auto en gebaart te stoppen. Wij stoppen achter hem op de vluchtstrook.

Ik sluit met het nodige wantrouwen alle deuren en open het linker voorraam. De man, vriendelijk, vertelt dat het linker voorwiel van de auto (Volvo) slingert. Hij vraagt me het stuur wat naar links te draaien. Ik stap uit. Horizontaal zit er beweging in. Bij het rechter wiel is dit niet. Meer verontrustend is echter dat er vet/olie links in de wielkast te zien is.

De man vertelt dat het gevaarlijk is door te rijden. Er kan snel een crash met fatale gevolgen komen.
Hij vertelt voor de Servische AMSS een sleepdienst te hebben (laat een visitekaartje en een bord van deze organisatie zien). Hij heeft ook een garage. Hij adviseert rustig over de vluchtstrook achter hem te rijden.Na enig overleg besluiten we dat te doen. De belangrijkste reden is het vet/de olie die we gezien hebben.

Bij de "garage" heb ik telefonisch contact met Volvo Assistance in Nederland. Zij adviseren een second opinion. Ik geef aan dat we dan weer bij de zelfde garage terecht komen.
Intussen staat de auto op de "brug" voor de "diagnose". Er wordt verteld dat er een complete nieuwe kinetische koppeling, incl. hetgeen er bij hoort zoals wiellagers onder moet. De kosten van een nieuwe zullen aanzienlijk zijn.

Ik ben nog in overleg met Volvo Assistance. Voor we er erg in hebben is de rechter voortrein er al af.
Ik heb een technische man van Volvo Assistance aan de lijn. Hij vindt het bedrag hoog. Na het nodige aandringen is hij bereid me de kosten reparatie (onderdelen en benodigde werktijd, ex BTW) in Nederland te geven.

Onze onderdelen zijn intussen verdwenen. Ik vertel dat de man van Volvo Assistance zegt dat het gevraagde bedrag te veel is. (Hij – de eigenaar van de garage - denkt dat ik een verzekering aan de lijn heb.) Ik vertel hem dat we alles naar een Volvo garage of in Belgrado of in Skopje gaan transporteren. Vanwege zijn inzet zullen we voorstellen dat hij dat mag doen. Hij geeft aan de caravan niet te kunnen transporteren.
Hij komt met het voorstel de "verzekering" er helemaal buiten te laten en het samen te regelen, voor de helft van de prijs. Uiteindelijk komen we op een nog een lager bedrag, ongeveer 1/3 van het gevraagde, uit. Hiervan heb ik een rekening.
De montage van een "nieuwe" kinetische koppeling – gelikt in de verf – is redelijk snel gebeurd.

Het is tegen het einde van de dag. Skopje is nog 250 km, incl. een landsgrens. Ons wordt geadviseerd te kamperen 50 km. verder, bij een goed verlichte en bewaakte parkeerplaats/tankstation. Een monteur zegt dat er ook een camping bij is.

Daar aangekomen ziet die er niet zo uit. We rijden door, willen stoppen bij Predejane, een parkeerplaats/camping in een kloof waar de snelweg nog in aanbouw is, ongeveer 60 km voor de grens met Macedonië. We hebben daar vaker overnacht.
Predejane is niet bereikbaar, want de autosnelweg Niš – Macedonische grens is net helemaal klaar. In het donker rijden we deze prachtige, nieuwe snelweg met een aantal mooie tunnels en viaducten. De grens zijn we snel over. Om 23.00 uur arriveren we bij Bellevue (hotel/camping) bij Skopje.

Vanwege een niet helemaal goed pluis gevoel, melden we ons de volgende ochtend (vrijdag) bij de Volvo/Ford dealer in Skopje.
Snel worden we uitgenodigd in de garage. De linker voortrein zit helemaal onder het vet. De manchet van de kinetische koppeling lekt. Totale reparatie kost ongeveer €85. (arbeidsloon in Macedonië is zeer laag). Een nieuwe blijkt In Skopje niet te vinden. Bestellen duurt 2 à 3 weken.
Nieuw overleg met Volvo Assistance leidt er toe dat hij met spoed per vliegtuig wordt opgestuurd. Alles bij elkaar heeft dat ongeveer een week geduurd. (Weekend, 1 dag transport, enkele feestdagen, inklaren etc.)

Intussen is ons duidelijk geworden dat we ons in Servië hebben laten belazeren. Zonder dat we dat konden zien is met b.v. een stanleymes de manchet van de kinetische koppeling beschadigd.
Er is hier sprake van snelwegcriminaliteit. Ford/Volvo Skopje plaatste direct vraagtekens. Later vertelt men dat bij hen en andere garages in Skopje deze praktijken bekend zijn. Het zou betrekking hebben op alle snelwegen in Servië.
Ook bij Volvo Assistance was dit bekend, niet bij de technische mensen, wel bij die van de alarmcentrale.

De Volvo garage in Skopje heeft alles gecontroleerd: Mijn oude kinetische koppeling is overgespoten en opnieuw gemonteerd in Servië. Dat was goed gebeurd. Ook de kapotte manchet was opnieuw gemonteerd.
Ik ben blij dat alle oude onderdelen weer gemonteerd zijn.

Zou, als we in Servië overnacht hadden, waar dat was aanbevolen, ons het restant van het gevraagde bedrag afhandig zijn gemaakt?

Hoe zijn we hier ingetrapt? Terugkijkend: Als het frame klopt, dan gebeurt dat, ook als je op je qui-vive bent.
Nu weet ik dat een andere auto al rijdend niet kan zien dat er bij ons iets mis is. Zelf zal ik dat wel merken. Ik weet nu hoe ik een wiel moet controleren.

Rijden we nogmaals via Servië? We zijn via Servië terug gereden. Bij iedere stop is telkens een van ons buiten gebleven. Op de heenweg was het regenachtig. Toen waren we vaak beiden in de caravan.

We weten nu ook waar het gebeurd is: Tussen Belgrado en Jagodina is een parkeerplaats met hotel/tankstation en camping. Voor je die bereikt is er een grote parkeerplaats. Die was leeg. Daar hebben we even gestaan. Toen we er op de terugweg langskwamen, herinnerde mijn vrouw zich dat ze daar die BMW heeft gezien.
Onze huidige caravan heeft geen voorraam. Daarom is er vanuit de caravan geen zicht op de auto.

Terugkijkend weten we dat er veel signalen op rood of oranje hebben gestaan. We hebben alleen de groene gezien. Zijn we gefrustreerd? Nee, wel een beetje armer en hopelijk een beetje wijzer.

Intussen hebben we via meerdere bronnen begrepen dat het op de Servische snelwegen grens heel vaak gebeurt.
Op de terugweg hoorden we van een Servische campinghouder dat hij huilende en berooide toeristen had gehad. Wij zouden er goed vanaf gekomen zijn. Hij sloot corruptie bij plaatselijke instanties niet uit.

Waarom dit lintje? Snelwegcriminaliteit komt overal in Europa voor. Waar ik ben ingetuind, kan een ander van leren. Daarom mijn oproep om concrete gevallen - niet die van horen zeggen, maar ‘echte” van jezelf of die je weet uit de eerste hand - hier te melden, om ze met elkaar te delen.

Met Menno heb ik contact gehad. Mocht uit reacties blijken dat daar behoefte aan is, dan kan er misschien op deze site een plek komen waar meer concrete gevallen worden gemeld.

Reacties:

Caravantrekker (Menno) antwoordt op 17 oktober 2019:

Zie ook het artikel op de site van de NKC:
https://www.nkc.nl/nieuws/2019/september/nephulpverleners-servië-lichten-camperaars-op/

Piet de Kam antwoordt op 31 oktober 2019:

Al wat jaren geleden hebben we ook zoiets mee gemaakt op de Franse Tolweg bij een benzinepomp de (vriendelijke man ) wilde de olie controleren .Heb ik toen zelf gedaan waarna deze man beweerde dat de olie veel te zwart zou zijn.... Ben er niet ingetrapt maar als je niet al te technisch bent zou het zomaar kunnen dat je zinloos olie laat verversen ( wat ze dan in werkelijkheid helemaal niet doen ) Goed opletten is het advies

Ton Groenendijk antwoordt op 2 november 2019:

In het verhaal van TheoS klinkt toch een beetje de teneur door, dat hij zich schaamt dat hij zich zo heeft laten bedonderen.
Dat is absoluut onnodig. De trukendoos van oplichters, dieven en andere randfiguren is zo groot, dat je je er als fatsoenlijk mens geen voorstelling van kunt maken. Heb je zelf een goede inborst, dan ga je er vaak van uit dat anderen die ook hebben.
En dus is wat Theo is overkomen, weggelegd voor de meesten van ons: we stinken er in op basis van ons goede mensbeeld.
Het alternatief is even onprettig: altijd maar om je heen kijken, op zoek naar dieven en oplichters, altijd op je hoede, altijd je medemens met wantrouwen benaderen.
Dat is geen prettig leven: het komt nogal eens voor bij mensen die hun hele leven met criminaliteit gewerkt hebben. Maar zelfs die kunnen slachtoffer worden. Dus Theo: geen onlustgevoelens, het hoort bij het avontuur dat reizen heet.
Ooit lang geleden werd ik op een Franse snelweg ook op die manier benaderd. Toeteren, wijzen, dichtbij rijden. Ik heb een slechte inborst.
Nog even, zei ik tot mijn vrouw, dan smijt ik wat door zijn ruiten. (En dat alles bij 90km/h). Uiteindelijk gaven ze het op en reden weg. Bij de volgende stop miste ik een wieldop. Die was er dus onder het rijden gewoon afgesprongen. Tja, wat een aardige mensen om mij daarvoor te waarschuwen. Theo, niet iedereen is slecht, laat je leven niet bederven, maar blijf wel alert.

MarkS90 antwoordt op 3 november 2019:

Misschien ben ik niet goed bezig maar ik ga nooit op vakantie waar de levensstandaard lager is dan bij ons. Dat heb ik wel geleerd toen ik eens in Tunesië was geweest. Meestal zitten we in Duitsland of Scandinavië, voor zover we niet in Nederland blijven: je wordt hoe dan ook aangezien voor een rijk iemand en dus goed om te benadelen.

Ferdinand Blasteile antwoordt op 3 november 2019:

Ja precies op de camping op de Veluwe gebeurd nooit wat , net zo min als in Amsterdam . Af gezien van twee doden op de parkeerplaats van de camping in Vaasen is het verder altijd rustig, allemaal lieve aardige mensen in Nederland.Kan je niks gebeuren...

Ton Groenendijk antwoordt op 4 november 2019:

Op het gevaar af te veel af te wijken van de basis van dit forum, wil ik toch als wat oudere, die heel wat landen met de caravan heeft bereisd, toch de reageerders in overweging geven dat:
1: Ongewenst gedrag is niet beperkt tot balkan- of 3e wereldlanden. De enige keer dat ik echt met een overvaller heb moeten vechten, was in Colchester, GB off all places.
2.: Het is heel goed mogelijk om naar derde wereldlanden te gaan en de lokale bevolking en jezelf in ere te houden. Ja, je bent rijker op dat moment, maar als je zelf respect betoont, krijg je dat ook terug.
3. Ik heb zelden zo veel onbeschaamde en agressieve racisten meegemaakt als in Noorwegen. Verder best een mooi land hoor.
4. Laat je niet weerhouden door nare ervaringen om gebieden te bezoeken die je kunnen verbazen en/of ergeren. Dat kan heel goed vanaf een camping en vanuit je eigen vertrouwde setting in een wit hok. In ieder geval beter dan vanuit een resort of cruiseschip.
5. Criminaliteit is overal. En in grotere mate dan je wellicht vermoedt.
Sicilië is veilig omdat de Maffia verdient aan het toerisme. In Albanië rijden duizenden Mercedessen rond, soms nog met de landenstickers (niet van albanie) er op. Allemaal eerlijk gekocht??.
Maar of je daar last van hebt? Ja, een enkele keer. Maar ga er alsjeblieft niet voor thuis blijven. Of jezelf beperkingen opleggen.
Daarvoor is het avontuur van reizen te mooi.

TheoS antwoordt op 4 november 2019:

Ton,
Bedankt voor je reactie.
Na zo'n gebeurtenis spelen er allerlei gevoelens door je heen. Schaamte?
Misschien ook wel wat. Uiteindelijk heb ik mijn verhaal op deze site geplaatst om te waarschuwen voor deze boeven en ze zo een beetje de pas af te snijden.

Het belangrijkste gevoel is de teleurstelling. Bij mijn vrouw speelt dat nog sterker: Zij spreekt hun taal uitstekend en zei "Je hoort van alles, van mensen die op deze wijze worden beetgenomen." Het antwoord, met de hand op het hart: "O nee, mevrouw, o nee, o nee".
Teleurstelling bij mij: Ik heb een aantal malen de kans gehad om uit die "scene" te stappen, bv. door te stoppen bij een garage, waar we op dat moment langskwamen. Ik heb dat niet gedaan, omdat ik hem vertrouwde. Zou hij wel te vertrouwen zijn geweest, dan had ik dat ernstig beschadigd. Eerder ( in Frankrijk, een aantal jaren geleden) maakte iemand mij attent op een band die bijna plat was. Dat was echt. Daar was geen sprake van sabotage. Jij, Ton, beschrijft dit dilemma goed.

@MarkS90,
Geen gebieden bezoeken met een lagere levensstandaard? Op de eerste plaats is dit niet altijd zo eenvoudig vast te stellen. Bovendien,hoe relevant is dat, waarom niet? Waarom zou ik anderen, die niet over de dingen kunnen beschikken, die ik kan hebben, niet ontmoeten? Wat is daarbij het probleem?
Waarom zou ik hun mijn geld onthouden, als ze dat eerlijk kunnen verdienen?
Kunnen zij en ik, wij beiden dus, hiervan niet profiteren. Het begint, zoals Ton schrijft, met wederzijds respect.
De Balkan, het voormalig Joegoslavië, waar ik veel geweest ben en graag kom, zullen wij - zolang wij dat aankunnen met de caravan - blijven bezoeken. De boeven zijn gewaarschuwd. 😉

Reageren kan niet meer!

Terug naar het overzicht van vragen