Leeftijd

Nitram vraagt op 26 oktober 2009:

Dit is geen vraag. Toch meen ik dat jullie dit moeten weten.
Afgelopen nazomer ontmoetten mijn vrouw (63) en ik (62) op een camping in Midden-Limburg een stel met caravan. Ze zaten in hun auto te wachten op hulp toen wij terugkwamen van een tochtje. Wij waren de enige caravan op het betreffende campeerveld (waarvan er vele waren met ook nauwelijks caravans erop).Zij waren dus bewust bij/naast onze caravan komen staan. Wat bleek enkele dagen later? Zij was 85 en hij 84. Hij was gehandicapt en liep moeilijk en zeer langzaam ( door een herseninfarct 13 jaar geleden) en zij moest de auto besturen en dus de caravan trekken. We hebben vervolgens geholpen met afkoppelen, waterpas stellen, poten uitdraaien e.d. dat hebben we graag gedaan. Ik heb/had heel veel bewondering voor de vrouw die dit nog allemaal aandurfde. Ik besef nu dat wij - mijn echtgenote en ik - ook nog zo'n 20 jaar kunnen caravannen.........mits we gezond blijven

Reacties:

Ron antwoordt op 26 oktober 2009:

Het kan ook zo afgelopen zijn.
Wij gingen laatste jaren altijd met de caravan op vakantie. Ik ben nu 39 jaar oud en heb mijn vrouw 2 jaar geleden verloren, zij is 36 jaar oud geworden.
Nu..? Caravan heb ik nog wel. Afgelopen zomer niet met de kinderen van nu 5 en 7 jaar oud op vakantie geweest. Wel uitstapjes gemaakt, etc. Deze zomer wil ik wel proberen met z'n drieen naar Frankrijk te gaan met de caravan.
De kinderen willen namelijk wel graag op vakantie en ik zelf natuurlijk ook wel.
Ik wil in ieder geval zeggen dat het ook zo afgelopen kan zijn, ik kan nu nog met mijn kinderen op vakantie, maar over 10 jaar is dat misschien wel heel anders en dan zit een vakantie met de caravan er niet meer in. Ik ga namelijk niet alleen met de caravan op vakantie.

Bert antwoordt op 26 oktober 2009:

Deze zomer is al voorbij Ron. 😉

Ik ga namelijk niet alleen met de caravan op vakantie.

Why not? Met een partner is het gezelliger, samen ervaringen delen etc...., vast wel. Maar biedt een niet-caravan-vakantie (solo) meer? Thuis blijven kan natuurlijk ook, maar dik kans dat je daar niet vrolijker op wordt. 😉

Tino2L antwoordt op 26 oktober 2009:

ikzelf ben gehandicapt aan 1 arm. door een verkeersongeval.
inmiddels al weer 6jaar geleden.
wij, dus ons gezin kamperen nog steeds met de caravan.
rijden en aan/afkoppelen e.d. doe ik altijd zelf. en dat geldt ook voor de voortent opzetten.
nooit vraag ik hulp omdat ik het wel zelf kan.
daar integen zijn er wel altijd hulpvaardige medemensen op de camping die zich melden.
ik zeg altijd.. niks moet maar een paar handen extra is wel wat
makkelijker.
dus of je nou oud of gehandicapt bent en toch van kamperen hou en de hele boel kan hendelen dan zeg ik lekker doen!!

ik snap het wel van Nitram zijn bericht.
ken ook een ouder echtpaar van in de 80 die nog kamperen.
wel in de buurt van de kinderen/kleinkinderen op de camping.
lekker relaxt op een stoel voor de voortent.
grandioos....

voor het gemak poten uitdraaien met accuboormachine.
heb nog niet eens een mover onder de caravan.

ach wat heet gezond als je opeens iets mist.
dan ga je ervoor ook al heb je een beperking.

ps, Ron maak er wat van met de kids.
ga lekker kamperen.. altijd wel iemand op een camping waarmee het klikt voor een babbel of neut.
kinderen vermaken zich altijd .
ook onze kids zijn 5 en 9jaar dus weet wel wat er allemaal op je schouders rust.
sterkte....
arno

Ron antwoordt op 26 oktober 2009:

Ja klopt Bert, 2010 zal het worden.
En waarom niet alleen met de caravan op pad, ja ik zie mijzelf niet alleen met de caravan op een camping staan.
Maar waarschijnlijk zal dit nog heel lang duren, want de kinderen zijn nu nog jong. Daar maak ik me maar geen zorgen nog om.

Bert antwoordt op 27 oktober 2009:

Okay. Als ik je ooit tegenkom op een camping drinken we samen alleen gezellig een lekker pilsje en zeuren we over al die ongelooflijk onaantrekkelijke vrouwen op die +%$*camping. Wordt het misschien toch nog gezellig. 😉

Nitram antwoordt op 27 oktober 2009:

Dat echtpaar van 85 en 84 over wie ik het had, ging altijd met de caravan op vakantie. Tot die meneer 13 jaar geleden een herseninfarct kreeg. Toen caravan verkocht. Twee jaar geleden kreeg die meneer weer zin om te caravannnen. Ze hebben toen een tweedehands caravan gekocht. Het was dit jaar dus het tweede jaar dat ze weer met de caravan op pad waren. Ze willen volgend jaar ook weer gaan. Daarna de caravan vast op een camping zetten. Dus nog 1 keer die caravan achter de auto......Als zij 86 is, vindt ze het wel welletjes...............Ongelooflijk, wat een levenslust en durf. Chapeau.
En Ron, wie weet wie er nog op je pad komt met wie je toch nog kunt gaan caravannen als de kinderen niet meer mee willen.

RobD antwoordt op 27 oktober 2009:

Het is je persoonlijke instelling omtrent het hoe en wat, wat je kunt en wil. Mijn ouders waren ( pa is overleden) verwoed caravanners, door heel europa getrokken. Mijn vader was 70 toen hij vrijwillig zijn rijbewijs inleverde en de auto de deur uit deed. Mijn broer en ik hebben ze daarna 2x per jaar met onze eigen caravan ergens heen gebracht en teruggehaald. 10 jaar lang. De luitjes keken er steeds weer naar uit. Lichamelijk en geestelijk waren ze ok en konden alles zelf nog, waarbij een helpende hand ook nog werd uitgestoken.
Leeftijd is betrekkelijk blijkt maar weer, geniet zolang het kan en nog mogelijk is. Zelfs met handicap. Laat je niet in een hokje zetten om welke reden dan ook.

Andreas-NL antwoordt op 27 oktober 2009:

Helemaal mee eens Rob-D. Mijn schoonouders kun je een beetje vergelijken met jouw ouders. Schoonvader werd 35 jr. geleden gepensioneerd als beroepsmilitair (55 jr!), kocht een caravan en trok 10 jaar lang met moeders heel Europa door. Mooie verhalen gehoord uit die tijd. Alles was rustiger, primitiever maar ook gemoedelijker. Nu bewonderen ze onze nieuwste caravans en verbazen zich over de luxe en techn. vooruitgang. Wij overwinteren nu met de caravan net onder Alicante/Sp. Hij (90) en zij (88) komen nu v.d. 4e keer een weekje nr. de camping (vliegen) en vinden het nog steeds prachtig. Wel slapen ze in een bungalow op de camping. Ondanks z'n 90 jaar rijdt Pa nog steeds auto, mits het overdag is. O ja, en hij is goed met de laptop en checkt zelf in via internet en print z'n instapkaart uit. Zo wil ik ook oud worden..

WL antwoordt op 27 oktober 2009:

Ja, zo heb ik ook een keer buren van boven de 80 gehad. Ze hadden een Eriba Puck. Ze deden het lekker simpel met klapstoeltjes voor de caravan, geen voortent, wel naar Frankrijk i.v.m. kans op mooi weer.
Na aankomst heerlijk zitten turen over het water met een glas rode wijn en stokbrood met heerlijk franse droge worst e.d. Echte levensgenieters.
Die Eriba was voor hun nog goed te hanteren.

Ik vraag me overigens wel af waarom in het bovenstaande geval de camingbeheerder niet even heeft geholpen.
Zelf sta ik tegenwoordig in de winter in Limburg en de campingeigenaar zet meestal de caravan op zijn plaats en brengt hem ook naar voren. Wel een beetje afhankelijk van het weer, nl. vooral bij slecht weer en natte grond om de bodem te beschermen.

Wat betreft het alleen kamperen: ik zie me dat best wel doen. in het verre verleden ben ik ook alleen met de tent op vakantie geweest. Mijn relatie ging uit en ik had geen zin om mijn vakantie daar door te laten verpesten. Ik heb toen best veel plezier gehad, al was het in het begin even wennen om b.v. alleen in een restaurant te eten. Anderzijds leverde het komische dingen op, vooral aan het eind van het seizoen, zoals zeer uitgebreid meeeten het het Franse personeel en de eigenaar en niets hoeven te betalen. De paddestoelen waren die middag vers in het bos geplukt.
Ik geloof dat ik dat nu met het comfort van de caravan juist weer zou doen.
Maar uiteindelijk beslis je zoiets pas als je er voor staat en hoe lang kun je nu eigenlijk vooruit kijken...

John antwoordt op 27 oktober 2009:

Twee jaar geeden met mijn 3 kinderen wezen kamperen. Mijn vrouw ging in die periode naar een schoolvriendin in Canada.
Ik kan zeggen dat het een leuke bijzondere ervaring was. Iets meer discipline van de kinderen was gewenst, tenslotte moet er wat gebeuren qua inkopen, wassen, eten e.d. Je trekt even wat aandacht van andere kampeerders, man alleen met 3 kinderen, maar al snel valt alles op zijn plaats en ben je geen sociaal buitenbeentje, maar gewoon een medekampeerder.

Nitram antwoordt op 28 oktober 2009:

Aan WL,

.........waarom de campingbeheerder niet even heeft geholpen''
Het betreft een grote camping van Euro Parcs, nl. Hommelheide te Echt-Susteren. Daar zie je geen campingbeheerder/baas die jou eventueel met zijn tractor behulpzaam is 😉. En de oudjes zullen bij de receptie ook wel niet om hulp hebben gevraagd. Te trots? Of maar rekenen op altijd behulpzame medecaravanners? Ik denk dat laatste.

Tino2L antwoordt op 28 oktober 2009:

ze hadden op z'n minst het annimatie team wel even kunnen inschakelen!!!!

arno

Frans antwoordt op 28 oktober 2009:

Ik mijd campings met animatie teams -- de kreet alleen al -- dus daar kan ik niet over oordelen. Het lijkt me dat ik, als ik de 85 haal, niet op animatie teams uit ben om te helpen mijn poten uit te draaien.

Rico antwoordt op 28 oktober 2009:

Ron: het valt ons op dat er steeds meer alleenstaande ouders-met-kinderen kamperen. Als je je vrouw verliest op zo'n jonge leeftijd, dat hakt er uiteraard flink in. Dus dat je even de caravan de caravan hebt gelaten, niet meer dan logisch. Maar kan me ook voorstellen dat je nu, ook voor je kids, toch wel weer wilt gaan kamperen. Gewoon doen, je bent immers niet de enige.

Nitram: Wij stonden met kerst 2007 in zuid Spanje. Daar was ook een ouder stel, dik in de 70 meen ik, en ze trokken met hun campertje zodra het in NL slechter weer begon te worden op hun gemakkie naar het zuiden. Ze maakten overdag een wandelingetje, als ze de camping zat waren trokken ze weer een stukje verder. Ik vind dat schitterend om te zien hoor. Toch prachtig als je op die leeftijd nog fit genoeg bent om dat te doen? Ik teken ervoor.

Mijn vrouw is ernstig reumapatient (we zijn beiden 45 jr), ieder jaar gaat ze steeds weer een stapje achteruit, maar we proberen steeds weer onszelf zo aan te passen dat kamperen nog lukt. Dus de scootmobiel staat in onze bus. We kiezen campings met aangepaste douche, ze gebruikt het toilet in de caravan. Een extra toilet staat ook in onze bus "voor het geval dat". Inmiddels is de bus voorzien van luchtvering op voor- en achteras, zodat de auto bijna tot op de grond kan zakken als ze een slechte periode heeft om in te kunnen stappen. We zijn realistisch genoeg om te beseffen dat we niet tot in lengte van jaren kunnen caravannen, maar proberen het moment van stoppen met kamperen zover mogelijk uit te stellen.

Goh, toch nog een heel verhaal geworden.....

Groetjes,

Rico

MERCHA antwoordt op 2 november 2009:

hallo
Heeft er iemand het boek al gelezen van NANNIE KERKMEESTER?titel nu of nooit en alleen.
Ik wel, prachtig hoe ze dat maar durft in haar 1tje naar marokko met de caravan
76 jaar jong!
N aanrader, vooral als iemand wel eens twijfelt over reizen alleen.
gr mercha

MERCHA antwoordt op 2 november 2009:

sorry draai de leeftijd om
67 was ze toen ze deze reis aanging.

Bert antwoordt op 2 november 2009:

Ai, verdwaald en na 9 jaar terug gevonden? 😉

Reageren kan niet meer!

Terug naar het overzicht van vragen