Gezichts beperking

Corne Stoop vraagt op 27 augustus 2009:

Geachte mevrouw, mijnheer.

Graag wilde ik u het volgende voorleggen. Wij rijden al meer als 25 jaar caravan, z'n ongeveer 3 a 4000 km per jaar. De laatste 2 jaar, ivm vroeg pensioen, +/- 7.500 km dus kan ik wel spreken over veel ervaring met caravan rijden.

Heel erg jammer is het dan ook dat ik 4 weken geleden in mijn rechter oog een zenuw is bekneld geraakt waardoor ik niet goed zicht meer heb ( +/- 50 % minder ) in het rechter oog, Links is het prima. Het staat al vast dat het zicht ook niet meer terug komt.

Mijn vraag is: Hoe is uw zienswijze, advies, wettelijk e,d om toch eventueel te blijven of gaan caravannen?


Met vriendelijke groet.


Marijke en Corné.

Reacties:

antwoordt op 27 augustus 2009:

Wat spijtig van uw zichtverlies!

Ik denk dat je dat antwoord zelf wel kan formuleren Corne.
Een zichtverlies kan mi. niet worden getolereerd in het verkeer.
Wanneer je je eigen kleinkind overhoop stuurt bij het vertrekken voor een rampenrit van +7000km omdat die net in het slechte zichtveld stond te zwaaien vergeef je jezelf niet meer.
Tijd voor Marijke om het stokje over te nemen. De ervaring gaat niet verloren dus daar kan zij ruim op steunen.

Jojo antwoordt op 27 augustus 2009:

Ik heb enige jaren geleden een zeer ernstige netvliesloslating gehad, met daaropvolgend een staaroperatie+ nieuwe lens en toen een magulagat. Dit heeft niet voldoende geholpen.
Ik heb een beperkt gezichtsvermogen met mijn rechteroog daardoor van 30%.
Ik kan geen diepte en afstand bepalen, mede daardoor rijd ik al geen fiets meer, ben ook al met de fiets gevallen en ben een gevaar voor mijzelf en medeweggebruikers.
Autorijden doe ik zo al niet. Mijn man rijd gelukkig.
Ik zou de afweging ook maar maken of het autorijden verantwoord is. Niet alleen voor uzelf maar ook voor de medeweggebruikers.
Wat raad uw oogarts/neuroloog u aan?
Veel sterkte ermee.

WL antwoordt op 27 augustus 2009:

Dat is wel heel erg kort door de bocht.
De basisvraag is of iemand bij een dergelijke beperking van het zicht zijn rijbewijs zou mogen behouden. Met of zonder caravan maakt niet uit, zicht is zicht.
Nog eenvoudiger: zou je op die manier je rijbewijs mogen halen en uitgereikt krijgen als deze handicap bekend is?

Er is een procedure voor mensen met gezichtsbeperkingen en daarbij wordt bekeken hoe iemand in het verkeer zal functioneren.

Zelf heb ik destijds mijn rijexamen gedaan en gehaald ook met een beperkt zicht in één oog (ergens rond mijn 14e ontstaan, één oog stelt scherp op afstand en dus ver weg, de andere dichtbij op leesafstand). Volgens de oogarts moet ik er niets aan doen want 'mijn ogen koppelen toch niet meer' en een bril zou dus niet helpen (Ik ben overigens een jaar later eigenwijs geweest en heb toch een bril geprobeerd en die bevalt goed).

Het blijkt echter wel dat dat oog heel erg sterk mee doet in de beeldvorming. Verkeer van opzij zie je in een ooghoek, ook met een goed oog. Dat beeld moet worden geregistreerd en daar moet je op reageren. Het zicht voor je uit blijft min of meer hetzelfde want je ziet maar in een beperkte cirkel scherp. Op alles daarbuiten moet je eerst je ogen richten. Bijvoorbeeld omdat je een grof beeld heb gesignaleerd ergens opzij.

Bovendien is het erg belangrijk hoe je diepte kunt inschatten. Sommige mensen kunnen dat niet goed meer met één oog, anderen wél, al weet men niet goed hoe. Men beweert dat je twee ogen nodig voor het diepte en dus afstand schatten.
De meeste mensen die maar met één oog kijken zijn dus slecht in balsporten. Ze kunnen geen bal vangen omdat ze de diepte en daarmee ook de beweging naar je toe niet goed kunnen inschatten.
Dáár zit dus een echt risico voor verkeersdeelname.
Zelf kon en kan ik goed afstand schatten (deed ik veel met fotograferen met ouderwets materiaal, afstand klopte altijd precies, haarscherpe foto's) en ik kon ook heel behoorlijk tennissen. Ik ken overigens ook diverse mensen die aldus niet konden tennissen e.d., maar wel mochten en konden autorijden.
Het gaat er namelijk om hoe dat geheel werkt en dat kan per persoon verschillen.
Pas als je Corné weet hoe het bij hem werkt, en daarbij zul je toch de oogarts moeten raadplegen, kan er iets gezegd worden over verantwoord rijden.

@Eric antwoordt op 27 augustus 2009:

Bij mijn collega is z'n rechteroog geamputeerd ivm kankergezwel dat erachter zat.
Hij is gekeurd en rijdt gewoon weer auto.

Karel1 antwoordt op 27 augustus 2009:

Het zg "stereo kijken" is één van de belangrijkste aspecten bij verkeersdeelname. Zelf heb ik 30 jaar geleden bij de KLM een complete medische test ondergaan en ben daarbij op "diepte zien" afgekeurd. Dit viel behoorlijk tegen omdat ik er nooit last van had maar ze waren onverbiddelijk. Auto rijden was, ook op de Schipholbanen, wel toegestaan.
Vijf jaar geleden is door een bloedprop mijn netvlies rechts beschadigd waardoor het zicht in dat oog tot 10% is gereduceerd. De eerste maanden heb ik geen auto gereden en was ook een wandeling niet geheel ongevaarlijk maar de hersenen passen zich aan. Ik ben weer in de auto gestapt maar met constante aandacht voor de afstand tot de voorligger en veel met het hoofd draaien.

Nu heb ik er geen last meer van en rij ik weer door heel Europa met de caravan door.
Zelfs Bert heeft naast mij gezeten zonder dat het hem is opgevallen, sterker hij gaf mij een compliment voor het keurig langs de rechter weglijn rijden 😉
Tennissen en balspelletjes met de kleinkinderen worden echter altijd een lachertje, ik raak geen bal.

En ja wettelijk mag je met slechts één oog zicht de weg op.

Gerard antwoordt op 27 augustus 2009:

Beste mensen met een gezichtsbeperking, laat u niet ontmoedigen door het eerste antwoord, dat is gegeven door een opgeblazen pad die alles beter denkt te weten.

Ik ben van 1952 en vanaf mijn geboorte voor 100% blind aan één oog. Op m'n achttiende heb ik normaal mijn rijbewijs gehaald en sindsdien (gelukkig) zonder ongelukken auto gereden. Klopt inderdaad dat je moeite hebt om diepte in te schatten maar als je dat weet en daar rekening mee houdt dan is dat geen probleem.

Jan antwoordt op 27 augustus 2009:

Ik rij al bijna 40 jaar auto met een zogenaamd lui oog.
Deze beperking heeft voor mij nog nooit tot een probleem geleid, er zijn ook geen aanrijdingen of andere narigheid door ontstaan. Het is wel zo dat ik er van jong af aan mee heb leren leven. Het betekent ook dat het schatten van breedte en diepte problematischer kan zijn dan bij iemand met twee identiekwerkende ogen.
Er bestaan echter ook bepaalde technieken om met deze beperking diepte en breedte goed te kunnen zien. Ik heb dat ooit geleerd van een oogarts en het gaat nog steeds prima. Ook met de caravan heb ik geen enkel probleem, die spiegels vormen (zoals voor de meesten van ons) een prima aanwijzer of we er door kunnen of niet.
Veel succes Corne, laat het er nog maar niet bij zitten, want het is misschien eenvoudig op te lossen door er mee te leren omgaan.

Gilbert antwoordt op 27 augustus 2009:

beste corne en Marijke,
je zegt zelf dat je een oog hebt dat met 50% verminderd is, maar dat je andere oog het nog 100% doet, je zal uiteraard eerst wat moeten wennen aan de nieuwe situatie, maar er is hoop, geef u zelf wat tijd.
Mijn broer is gewoon blind aan 1 kant, is al sinds zijn jeugd, maar zijn ander oog is ok, hij rijd zoals geen ander, wel is het zo dat hij alle zes maanden zijn oog laat controleren om te zien dat het otimaal blijft, en hij is lang geen gevaar voor niemand, en je zal het niet merken ook niet , trouwens hij is het gewoon .

edje antwoordt op 27 augustus 2009:

Ik weet dat een collega van mij hetzelfde had maar hij mocht wel autorijden maar geen aanhanger /caravan meer ,

Bob antwoordt op 27 augustus 2009:

Hr. Stoop,
Uw vraag heeft in weze niets met caravannen te maken. Het gaat er om of U veilig auto kunt rijden. Dit moet U overlaten aan degenen die hier voor zijn aangesteld. Daarwordt niet de vraag gesteld of U met of zonder caravan op vakantie gaat.
Laat U keuren zou ik zeggen.
Beterschap en sterkte
Bob

T. Hak antwoordt op 27 augustus 2009:

Als u al 25 jaar met de caravan op pad gaat, en wellicht al een stuk langer in de auto zit, denk ik dat uzelf de beste afweging kunt maken. En zelf wel kan bepalen wat wel en niet meer gaat.

Er zijn ook mensen die 100% zicht hebben, en maar 10% gevoel voor rijden hebben.

Bert antwoordt op 29 augustus 2009:

Die KarelI toch, mij een beetje zitten foppen met één oog dicht... 😉

Ter zake (maar niet deskundig hoor op dat vlak): De hersenen zijn o.h.a. heel goed in staat oogmankementen tot op zekere hoogte te interpreteren dus ook dieptewerking ofwel afstand inschatten, maar dat gaat niet ineens. Een gewenningsperiode is noodzakelijk en in die tussentijd zul je echt bewust met het goede oog een grote inspanning gaan vragen, wat leidt tot snellere vermoeidheid. Hoofd ook bewust draaien elke keer weer. Advies? heel basaal: korte trajecten met veel pauzes / wissel af met je Marijke. Gun je grijze massa -en dan doel ik niet op je haar- de tijd om veilig zich aan te passen aan de omstandigheden. Wees bewust. Geldt dat ook niet voor iedereen? Wees alert en actief tijdens het rijden...

Karel1 antwoordt op 29 augustus 2009:

Sorry Bert 😉

Ik deed de cursus in Noorbeek om weer zelfvertrouwen te krijgen en dat is mede door jouw hulp goed gelukt. Ik hoop dat Corne volgend jaar ook het vertrouwen vindt om weer met de caravan op stap te gaan.

Reageren kan niet meer!

Terug naar het overzicht van vragen